سوره مبارکه نور با 64 آیه بعد از سوره مبارکه حشر نازل شده و از سور مکی قرآن محسوب می شود.
به مناسبت اینکه در آیه 35 این سوره مبارکه "الله نور السموات والارض..." خداوند را نور آسمان ها و زمین خوانده و در پی آن تشبیهی در چگونگی نور خدا آورده است، به نور موسوم شده است.
از پیامبر اکرم (ص) روایت شده کسی که سوره نور را قرائت کند، خداوند به تعداد هر زن و مرد مومنی برای او حسنه ثبت می کند.
امام صادق (ع) در خواص این سوره مبارکه می فرمایند: اموال خود را از تلف شدن و دامان خویش را از ننگ و بی عفتی با تلاوت سوره نور در حصاری استوار نگهداری کنید و زنانتان را در پرتو دستوراتش از انحرافات مصون بدارید که هر کس بر قرائت این سوره مبارکه در هر شب و یا در هر روز مداومت کند احدی از خانواده او تا پایان عمر گرفتار عمل زنا و منافی عفت نخواهد شد و زمانی که می میرد هفتاد هزار فرشته جنازه وی را تشییع می کنند و برای او دعا و استغفار می کنند تا وارد قبر شود.(ثواب الاعمال، ص 243)
و در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: هر گاه کسی را تهمت و افترا یا بهتانی زده باشند هفت بار این سوره مبارکه را تلاوت کند از آن رهایی می یابد. (خواص الآیات، ص 93)