تاریخ: پنج شنبه 93/1/28 ساعت: 7:16 صبح
صـــدای کـــوچه گــاه سـنگـــــــ می شــود به وقـت درد!
سکوت لحظه های بی عبورتلخ می شود!
من ازهجوم اشک های زخم ،من از صدای سیلی کبود،یا د یـاس بی نشان, من ازنجابت نگاه ملتهب ،من ازشکوه قامت قلم,تجلی نگاه دلنوازیار به حرمت قسم رسیده ام.درانتهای کوچه های خستگی شوق پرکشیدن است,لذت رسیدن است. درانتهای این فراق نصیب من صوت اوشنیدن است. روی دلربای یاردیدن است وطعم وصل اوچشیدن،آهـ که راه انتظاردرگذشتن از
کوچه های تنگ وتاربه شوق یارعطرزندگی ورسم بندگیست.
آری عادت شقــــایق است وما اگرشقــــایقیم به شوق اوشقـــــایقیم. این که تورانمی بینم چرابایدازشوقم به توکاسته شود!مگرازدیده رفتنت توراازدلهای مانیزبرده است؟! فدایت شوم...فدایت شوم اربابــــــ !
نظر