مردم چهار گروهند

به نام خدا

قَالَ علی (ع)‏: «الرِّجَالُ أَرْبَعَةٌ رَجُلٌ یَدْرِی وَ یَدْرِی أَنَّهُ یَدْرِی فَذَاکَ عَالِمٌ فَاسْأَلُوهُ وَ رَجُلٌ لَا یَدْرِی وَ یَدْرِی أَنَّهُ لَا یَدْرِی فَذَاکَ مُسْتَرْشِدٌ فَأَرْشِدُوهُ وَ رَجُلٌ لَا یَدْرِی وَ لَا یَدْرِی أَنَّهُ لَا یَدْرِی فَذَاکَ جَاهِلٌ فَارْفُضُوهُ وَ رَجُلٌ یَدْرِی وَ لَا یَدْرِی أَنَّهُ یَدْرِی فَذَاکَ نَائِمٌ فَأَنْبِهُوه‏^.» ( کراجکى، محمد بن على، ‏معدن الجواهر و ریاضة الخواطر، ص41)

آن کس که بداند و بداند که بداند

اسب شرف از گنبد گردون بجهاند

آن کس که نداند و بداند که نداند

لنگان خرک خویش به مقصد برساند

آن کس که نداند و نداند که نداند

در جهل مرکّب ابد الدهر بماند

آن کس که بداند و نداند که بداند

بیدار نمایید که تا خواب نماند