تو بیایی...
بیتو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بیخورشیدند
از همان لحظه که از چشم یقین افتادند
چشمهای نگران، آینة تردیدند
نشد از سایة خود هم بگریزند دمی
هر چه بیهوده به گِرد خودشان چرخیدند
چون به جز سایه ندیدند کسی در پیِ خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند
غرق دریای تو بودند، ولی ماهی وار
باز هم نام و نشان تو ز هم پرسیدند
در پیِ دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند در آیینه، به خود خندیدند
سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصلها را همه با فاصلهات سنجیدند
تو بیایی، همه ساعتها، ثانیهها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند
صـــدای کـــوچه گــاه سـنگـــــــ می شــود به وقـت درد!
سکوت لحظه های بی عبورتلخ می شود!
من ازهجوم اشک های زخم ،من از صدای سیلی کبود،یا د یـاس بی نشان, من ازنجابت نگاه ملتهب ،من ازشکوه قامت قلم,تجلی نگاه دلنوازیار به حرمت قسم رسیده ام.درانتهای کوچه های خستگی شوق پرکشیدن است,لذت رسیدن است. درانتهای این فراق نصیب من صوت اوشنیدن است. روی دلربای یاردیدن است وطعم وصل اوچشیدن،آهـ که راه انتظاردرگذشتن از
کوچه های تنگ وتاربه شوق یارعطرزندگی ورسم بندگیست.
آری عادت شقــــایق است وما اگرشقــــایقیم به شوق اوشقـــــایقیم. این که تورانمی بینم چرابایدازشوقم به توکاسته شود!مگرازدیده رفتنت توراازدلهای مانیزبرده است؟! فدایت شوم...فدایت شوم اربابــــــ !
گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن
گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم
گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن
گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن
گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن
گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه
گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان
گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن
گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم
گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن
گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان
گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن
گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم
12 نکته را برای پیشگیری از سرطان جدی بگیرید
موضوعات مهمی که از سوی مرکز تحقیقات سرطان معاونت بهداشتی علومپزشکی مشهد به عنوان راههای پیشگیری از سرطان مطرح شده، عبارت است از:
1- ورزش کنید و فعالیت بدنی مداوم و منظم داشته باشید.
2-وزن خود را در حد متعادل حفظ کنید.
3- زیاد غذا نخوریم و چاق نشویم.
4 -بجای سرخ کردن موادغذایی در روغن از غذاهای آبپز استفاده کنید.
5- مصرف گوشتهای قرمز و چربیهای حیوانی و لبنیات چرب را تا حد امکان کم کنید و بجای آن از غذاهای گیاهی، ماهی و مرغ پوست گرفته شده استفاده کنید.
6- اگرچه روغنهای گیاهی مانند روغن زیتون، ذرت، سویا، آفتاب گردان و کنجد از سایر روغنها خیلی بهتر است اما آنها را نیز بیرویه مصرف نکنید.
7- هر روز سبزی و میوه بخورید.
8- از غلات کامل و سبوسدار استفاده کنید.
9- مصرف غذاهای دودی، نمکسود و انواع شوریها را کنار بگذارید.
10- غذا را خارج از یخچال نگهداری نکنید و مدت نگهداری غذا در یخچال و فریزر هم محدود باشد.
11- نوشابهها و آبمیوههای غیرطبیعی ننوشید.
12- توجه داشته باشید که خوردن تنقلاتی مانند پفک، چیپس و غذاهای آماده همچون سوسیس، کالباس و پیتزا برای همه مضر است؛ بویژه برای کودکان